Rasyondaki mineral kaynağı broyler büyümesini ve kemik gelişimini etkiler

23 Kasım 2022

Uğraş Kaynarca – Veteriner Hekim

Yakın zamana kadar, ana yemdeki farklı mineral kaynaklarının piliçlerde kemik gelişimi üzerindeki etkileri neredeyse hiç çalışılmamıştı. 

Çeşitli mineral kaynakları vardır. Çoğu kümes hayvanı rasyonu, monokalsiyum fosfat veya tebeşir gibi inorganik mineraller kullanır. Bununla birlikte, minerallerin bir amino asit veya proteine ​​bağlı olduğu organik minerallerin kullanılması da mümkündür. Bu, bağırsaktaki mineral emilimini arttırır ve hayvanlar için daha fazla mineral sağlar.

Organik mineraller broylerler için yararlı olursa, bu aynı zamanda ana damızlık için de geçerli olabilir ve bu da daha sonra embriyo için de mevcut olacak olan kuluçkalık yumurtada daha fazla mineral kalmasına yol açar. Kuluçkalık yumurtada daha fazla mineral varsa, bu daha iyi embriyonik kemik gelişimine ve broylerlerde daha az bacak problemine yol açabilir.

Broyler damızlık yemindeki farklı mineral kaynaklarının broylerlerde kemik gelişimi üzerindeki etkileri neredeyse hiç araştırılmamıştır ve bu, yavaş büyüyen broylerler için değil, yalnızca normal broylerler için incelenmiştir. 

Bu nedenle, Wageningen University & Research , hem normal hem de yavaş büyüyen broylerlerin büyümesi ve kemik gelişimi ile ilgili olarak ana yemdeki mineral kaynağı (organik veya inorganik) üzerine bir araştırma yürütmüştür. 

Organik minerallerle beslenen damızlık soyundan gelen civcivlerin, daha yüksek mineral yoğunluğu nedeniyle daha güçlü kemiklere sahip olması bekleniyordu.

Deney

Bu çalışmada, 120 Ross 308 ve 120 Hubbard JA 57 damızlık, her cinsten 12 erkekle birlikte 10 hafta boyunca inorganik ya da organik olmayan mineraller (kalsiyum, fosfor, çinko, manganez, bakır, demir ve selenyum) içeren bir damızlık yemi ile beslendi.

Bunun sonucunda 4 grup elde edildi:

• Ross Inorganic,
• Ross Organic,
• Hubbard Inorganic,
• Hubbard Organic.

Farklı yemlerle besleme sonrasında 10 hafta sonra yumurtalar toplandı ve mineral konsantrasyonu açısından analiz edildi. Ayrıca bazı yumurtalar kuluçkaya yatırıldı. Vücuttaki mineral konsantrasyonu için birkaç günlük civciv analiz edildi.

Yavrulardan 384 erkek, her birinde 12 civciv bulunan 1.25×2.00 metre ölçülerindeki 32 kümese yerleştirildi. Sıcaklık 32°C idi ve 25. gün ve sonrasında 22°C’ye düştü. Kurulumdan sonraki ilk 3 gün günde 24 saat ışık programı uygulandı, ardından civcivler günde 16 saat ışık aldı. 

Ross civcivleri 42. güne kadar, Hubbard civcivleri ise 49. güne kadar tutuldu.

Civcivler 3 fazlı besleme programı ile sınırsız beslendi. 

Civcivler Enfeksiyöz Bronşite karşı ve 11. günde Newcastle hastalığına karşı aşılanmıştır.

Ölçümler

Daha fazla mineral içeren daha güçlü kemikler civcivlerin ağırlığını daha fazla destekleyebilir.

Civcivler ilk gün ve ardından 10, 14, 21, 28, 35, 42 ve 49. günlerde ayrı ayrı tartılmıştır.

0-14, 14-35, 35-49. günlerde ve tüm büyüme periyodu boyunca yem tüketimleri belirlenmiştir. Yem dönüşümü de bu dönemler için hesaplanmıştır.

Yaklaşık 2,600 g canlı ağırlıkta (Ross civcivleri için 38. gün ve Hubbard civcivleri için 49. gün), kümes başına 3 civciv seçildi. Bu civcivlerin sol bacağı, bir veteriner tarafından bacak problemleri açısından değerlendirilip bir puan verilirken, daha fazla inceleme için sağ bacağın kaval kemiği çıkarıldı.

Tibiaların ağırlıkları, uzunlukları, hacimleri, mineral içerikleri ve mineral yoğunlukları belirlendi. Son olarak, bu kemikleri kırmak için gereken kuvveti belirlemek için aynı tibialar kırıldı. Daha fazla mineral içeren daha güçlü kemikler, kırılmak için daha fazla güce ihtiyaç duyar ve bu nedenle civcivlerin ağırlığını daha fazla destekleyebilir.

Sonuçlar

Damızlık yemindeki mineral kaynağının da kuluçkadan çıkıştaki civciv kalitesi üzerinde hiçbir etkisi bulunmadı.

Ortalama olarak, kuluçkalık yumurtaların kuluçka oranı döllenmiş yumurtaların %86 ‘sı kadardı. Bu, ana damızlığın yem muameleleri arasında farklılık göstermedi. Damızlık yemindeki mineral kaynağının da kuluçkadan çıkıştaki civciv kalitesi üzerinde hiçbir etkisi bulunmadı.

Yumurtalardaki ve günlük civcivlerdeki mineral konsantrasyonu, damızlık stoğuna sağlanan mineral kaynağından pek etkilenmemiştir. Bu beklentilerin aksine oldu. Bununla birlikte, ana yemdeki mineral kaynağı Hubbard broyler civcivlerinin büyümesi üzerinde önemli bir etkiye sahipken, Ross broyler civcivleri için durum böyle değildi.

Hubbard civcivlerinde, 49. günde inorganik ve organik ebeveyn yemi arasındaki canlı ağırlık farkı 132 g idi ( Tablo ). Yem alımı ve yem dönüşümü, ana damızlığın mineral kaynağından etkilenmedi.

Ana yemdeki mineral kaynağının kaval kemikleri üzerindeki etkileri açıktı. Organik minerallerle beslenen damızlık soyundan gelen civcivlerin kemikleri daha iyi gelişmişti: daha iyi mineral yoğunluğuna ve daha yüksek kırılma direncine sahip daha kalın kemiklere sahiptiler. Bazı tibia özellikleri için bu sadece Hubbard civcivlerinde gözlendi ve Ross civcivlerinde görülmedi, diğer tibia özellikleri için ise bu hem Hubbard hem de Ross civcivleri için geçerliydi.

Daha iyi kemik gelişimi, hayvanların ağırlığını taşımak için olumludur ve daha az bacak problemiyle sonuçlanabilir. Ancak, ikincisi bu çalışmada bulunamadı. Bu deneyde bacak problemi olan civcivlerin yüzdesi çok düşüktü ve damızlık yeminde 2 mineral kaynağı arasında fark bulunmadı.

Net etki

Damızlık yemindeki organik mineraller, broyler civcivlerinin kaval kemiğinin kalitesi üzerinde olumlu bir etkiye sahipti. 

Damızlık yemindeki organik mineraller, hem Ross hem de Hubbard için yavrularının (broyler civcivlerinin) kaval kemiğinin kalitesi üzerinde olumlu bir etkiye sahipti. Bu etki daha yavaş büyüyen civcivlerde daha fazlaydı. Burada da büyüme üzerinde net bir etki bulundu. Bunun Hubbard civcivlerinde özellikle görünür olmasının nedeni, damızlık stoğun daha düşük yem alımıyla ilgili olabilir, ancak daha yavaş büyüyen damızlık stoğundaki yemdeki optimum mineral seviyelerinin henüz tam olarak farkında olmamamız da mümkündür.

Hem yumurtalardaki hem de günlük civcivlerdeki mineral içeriği çok az farklılık gösterdiğinden, ebeveyn yemindeki organik minerallerin broyler civcivleri nasıl etkilediği açık değildir. 

Bunun daha fazla araştırılması gerekecek.

Keyifli okumalar dileriz.

Kaynak: Poultry World