Hayvan Refahı Düzeyi

10 Temmuz 2024

Uğraş Kaynarca – Veteriner Hekim

Hayvan refahı açısından, et, süt ürünleri ve yumurta gibi gıda ürünlerinin etiketlenmesi yetiştirme koşullarına değil, doğrudan hayvanlar üzerinde ölçülen bilimsel göstergelere dayalı bir değerlendirmeye dayanmalıdır. Fransız Gıda, Çevre ve Mesleki Sağlık ve Güvenlik Ajansı Anses, böyle bir sistemin yalnızca gıda üreten hayvanların yaşam koşullarını değil, ebeveynlerinin yaşam koşullarını da hesaba katması gerektiğini söylüyor.

FSA mektup yazdı

Tüketiciler, hayvansal kökenli gıda maddelerini üretmek için kullanılan hayvanların yaşam koşulları konusunda giderek daha fazla endişe duyuyor. Bu nedenle Anses , özellikle çiftlik hayvanlarının refahı açısından hayvansal kökenli ürünlerin etiketlenmesine yönelik yönergeler yayınlıyor. Ajans, bu önerinin uygulanmasının mevcut ve gelecekteki etiketleme sistemlerini uyumlu hale getireceğini söylüyor.

Tüketicileri gıda üreten hayvanların refahı hakkında bilgilendirmek için tasarlanan etiketleme sistemleri Avrupa’da yükselişte. Ancak kullanılan kriterler bir etiketleme sisteminden diğerine büyük ölçüde değişiyor ve tüketiciler için yüksek derecede kafa karışıklığına neden oluyor. Avrupa Birliği etiketlemeyi uyumlu hale getirmeyi planlıyor. Anses bu nedenle hayvancılık sektöründeki oyunculara sunulabilecek hayvan refahı etiketlemesi için bilimsel bir temel oluşturmak amacıyla bir uzman değerlendirmesi gerçekleştirdi.

5 hayvan refahı seviyesi

Ajans, en yüksekten (A) en düşüğe (E) kadar 5 refah seviyesi sisteminin benimsenmesini öneriyor. E Seviyesi, yalnızca yetiştirme, taşıma veya kesim sırasında hayvan refahı ile ilgili Avrupa mevzuatının dayattığı gerekliliklere uymaya karşılık gelir. Tüketicilerin anlaması kolay olan bu sınıflandırma, üreticilerin hayvan refahını giderek daha iyi hesaba katmalarına da yardımcı olmalıdır.

Polonya’dan gelen Salmonella ile kirlenmiş kümes hayvanı ürünlerinin İngiltere pazarına sunulduğuna dair raporlarda tekrar bir artış görüyoruz.

Anses, mevcut hayvan refahı etiketlerinin çoğunun yalnızca kullanılan yetiştirme yöntemlerini ve bunları iyileştirmek için kullanılan araçları dikkate aldığını söylüyor. Uzman değerlendirme koordinatörü Julie Chiron, “Bu yeterli değil” diye açıklıyor ve ekliyor, “Bir yumurta tavuğu çiftliğinde tünekler olabilir, ancak tavuklar bunları örneğin kolayca erişilemediği için kullanmıyorsa, bu özellik onların refahına katkıda bulunmayacaktır.”

Anses çalışma grubundaki bilim insanları bu nedenle göstergelerin öncelikle hayvanın refah durumuna odaklanmasını, yani hayvanın kendisi üzerinde alınan ölçümlere dayanmasını öneriyor. Bu sistem, Anses’in 2018’de önerdiği hayvan refahı tanımına dayanmaktadır: “Bir hayvanın refahı, onun fizyolojik ve davranışsal ihtiyaçlarının ve beklentilerinin karşılanmasıyla ilgili pozitif zihinsel ve fiziksel durumudur. Bu durum, hayvanın durumu algılayışına göre değişir.”

Hayvan yetiştirme

Ayrıca, hayvan refahının değerlendirilmesi, genetik özellikleri iyileştirmek ve gıda üreten hayvanlar sağlamak için tasarlanmış seçici üreme ve üreme çiftliklerini de içermelidir. Chiron, “Bazı sektörlerde, üreme hayvanları yurtdışında yetiştiriliyor ve yaşam koşulları hakkında çok az şey biliniyor,” diye açıklıyor. “Bu kriter, sektörlerin bu bilgiye sahip olmalarını gerektirecektir. Yetiştirilmesi belirli kısıtlamalara, özellikle sağlık kısıtlamalarına tabi olan önceki neslin yaşam koşulları hakkında hiçbir şey bilmiyorsak, bir üretim sürecinin hayvan refahına saygı gösterdiğini iddia edemeyiz.”

Ebeveynlere ilişkin bilgi bulunmadığında uzmanlar, ürünlere C seviyesinden daha yüksek bir sınıflandırma verilmemesi gerektiğini düşünmektedir.

Hayvan sağlığı ve refahıyla ilişkili riskleri değerlendirmekten sorumlu birimin başında bulunan Florence Étoré, “Yapılan çalışma, öncelikle hayvan refahı etiketlemesi için bir referans çerçevesi geliştirmeyi planlayan Fransız ve Avrupalı ​​bilim insanları ve paydaşlara yöneliktir” diyor. “Bu çerçevenin, ilgili hayvanın her sektörüne veya kategorisine göre uyarlanması ve bu sektördeki çeşitli oyuncularla birlikte geliştirilmesi gerekecektir: hayvancılık profesyonelleri, hayvan koruma dernekleri ve bilim insanları.”

Çerçeve ayrıca erişilebilir ve şeffaf olmalı, böylece tüketiciler hayvan refahını değerlendirmek ve genel bir puan elde etmek için kullanılan göstergeler hakkında bilgilendirilebilir. Son olarak uzmanlar, söz konusu etik sorunlar ve toplumun hayvan refahına daha fazla önem verilmesi yönündeki artan çağrıları göz önünde bulundurulduğunda, hayvan refahını iyileştirmenin ve değerlendirmesinin maliyetinin tüm paydaşlar tarafından karşılanması gerektiğini vurgulamaktadır.

Keyifli okumalar dileriz.

Kaynak: Poultry World